Lutowanie aluminium

Wstęp

Lutowanie aluminium jest to trudny proces w realizacji. Głównymi trudnościami występującymi podczas lutowania są: niska temperatura topnienia aluminium i jego stopów, wysoka przewodność i rozszerzalność cieplna oraz skurcz objętościowy, duże powinowactwo chemiczne do tlenu przy zetknięciu z powietrzem oraz pokrywanie się trudno topliwą, niezwilżalną przez ciekłe luty warstewką swoich tlenków.
Lutowanie aluminium uznaje się za proces stosunkowo trudny w realizacji. Głównymi trudnościami występującymi podczas lutowania są:

  • niska temperatura topnienia aluminium (ok. 660°C) i jego stopów (nawet poniżej 500°C),
  • wysoka przewodność i rozszerzalność cieplna oraz skurcz objętościowy,
  • duże powinowactwo chemiczne do tlenu przy zetknięciu z powietrzem oraz pokrywanie się trudno topliwą (2050°C), niezwilżalną przez ciekłe luty warstewką swoich tlenków .


Ze względu na niską temperaturę topnienia do lutowania aluminium i jego stopów stosuje się w zasadzie wyłącznie luty Zn-Al o temperaturze topnienia, w zależności od zawartości aluminium, w zakresie 382-450°C oraz luty Al-Si o temperaturze lutowania 570-585°C.

Przygotowanie usuwanie tlenków

Problem usuwania warstwy tlenków z powierzchni elementów lutowanych rozwiązuje się poprzez odpowiednie przygotowanie elementów do lutowania oraz stosowanie odpowiednich topników. W ofercie przedstawiamy przygotowaną przez nasza firmę gamę produktów pod nazwą ALUTOP są to pasty korozyjne i niekorozyjne, luty wypełnione topnikiem wewnątrz oraz druty alumionowe i ich stopy o różnych średnicach. Podczas doboru odpowiedniego topnika należy zwrócić uwagę na jego przeznaczenie i zakres temperatury jego aktywności, tak aby pokrywała się ona z temperaturą topnienia lutu. Kolejną rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę przy wyborze topnika, jest kwestia korozyjności pozostałości (żużla) potopnikowych. Pozostałości potopnikowe topników zawierających chlorki i fluorki metali alkalicznych muszą być dokładnie usunięte ze względu na ich bardzo silne działanie korozyjne. Pozostałości po paście korozyjnej KO100 można swobodnie usunąć za pomocą czystej wody.

Proces lutowania

Do nagrzewania elementów do lutowania płomieniowego najczęściej stosuje się mieszaninę propan-butan + tlen lub propan-butan + powietrze. Pierwszym wskaźnikiem osiągania odpowiedniej temperatury jest moment rozpoczęcia topienia się pasty następnie po chwili można zacząć podawać lut który zaczyna sie topic i płynąć gdzie zostaje wciągnięty w szczeliny na zasadzie efektu kapilarnego. W tym czasie płomień należy skierować w miejsce lutowania oraz na lut w celu całkowitego stopienia. Po rozpłynieciu lutu należy zakończyć nagrzewanie, aby nie doprowadzić do przepalenia elementów.

Przechwytywanie1.JPG